
(Ёммакъ)
Бир болгъан бир болмагъан Маликат деген бир гиччи къыз болгъан. Оьзю чю о не эте буса, «мен де кёмек этемен», - деп къошулуп айланма эпсиз кёп сюе болгъан. Маликатны Гюлюш деген бир арив мишиги де болгъан. Гюнлени бир гюнюнде Маликат амайы да булан эчкилер сакълама юртну ягъасындагъы талагъа бара. Амайы къурдашлары булан ойнай туруп, эчкилер агъачгъа башалман гетип къала. Къызардашына: «Вёре, шу ерде тур!», - деп, амайы эчкилени излеме гете. Маликат чечеклер жыя, мишиги булан ойнай. Сонг ялкъып, гюкюк къычырагъан якъгъа багъып юрюй. О уллу къоз терекни келлесинде олтуруп, «Ма-ли-кат! Ма-ли-кат!», - деп къычырагъандай. Тамаша болгъан къыз къушну авазына юрюй туруп, йыракъгъа гетип къала. Мишиги бир Маликатны къолуна мине, бир ону алды булан чаба. Юрюй, юрюй о ерден чыгъагъан сувукъ булакъны уьстюне гелип къала. Шонда бетин-башын да жувуп, тойгъанча сув да иче. Шо мюгьлетде Маликатгиччи болуп къала. Гьали мишиги огъар гюлюк чакъы гёрюне. Гюлюш къызны дёрт де янында айлана, ийислей, не болуп къалгъанны англамай. Сонг къызны аркъасына да миндирип, юрюме башлай.
|